Arto

KANTOJ

Intervjuo kun Mikaelo Bronŝtejn

MONATO: Estimata Mikaelo, dankon, ke vi akceptis doni intervjuon al ni. Vi estas vaste konata en Esperantujo kiel aŭtoro de originala esperanta literaturo kaj tradukinto en Esperanton de libroj de ruslingvaj verkistoj. Inter ili troviĝas la fratoj Arkadij kaj Boris Strugackij, kaj Dina Rubina. Kaj ne malpli vaste vi estas konata kiel aŭtoro de kantoj, kiujn vi mem kantas, kun via gitarakompano. Tamen oni povas rimarki, ke dum la kelkaj lastaj jaroj ne aperis novaj kantoj de vi. Ĉu tio estas vera, aŭ mi preteratentis ion?

Mikaelo Bronŝtejn: La kantoj venas, la kantoj foriras.

Mi versas dum la tuta vivo, sed miaj versaĵoj iĝis kantoj nur pro ekstrema ekscitiĝo, kiam aperis la junulara Esperanto-movado. Mi sentis, ke mi povas pli efike tuŝi la korojn de miaj amikoj per miaj versaĵoj, se mi inventu simplajn melodiojn por tiuj. Kaj mi sentis, ke la amikoj bezonas miajn kantojn. La unuaj prezentindaj kantoj aperis en 1969.

En 2019, neatendite, forpasis mia filo. Tio estis fortega bato por mi. Post tio la kantoj foriris per si mem. Mi daŭre versas, sed neniu versaĵo fariĝis kanto.

La kantonaska periodo 50 jarojn longa estas finita.

La cetero de la artikolo estas konsultebla en la sekcio por abonantoj.