MONATO
Serĉi en MONATO

Politiko

OPINIO

Biologia bazo de mensogado

Eŭropa demografio kaj ekonomia dinamiko: migrantoj necesas!

(La biologiaj bazoj de mensogo1
)

Kiam mi verkis la artikolon La interna ideo kaj ekstera politiko (MONATO 2018/10, p. 5), mi ne imagis, ke groteskaj ilustraĵoj por ĝi tuj haveblos en nia realo. Jen, ekzemple, la lasta oksimoraĵo de la franca prezidento Macron: „Naciismo estas perfido de patriotismo”. Jen du liaj germanaj kolegoj: „Ne nur germanoj faras Germanion”; „Estas bone, ke Germanio estos malpli germana kaj pli islama”. Kaj jen svedaj: „Ni devas esti toleremaj al islamo kaj islamanoj, ĉar kiam ni iĝos minoritato, ili estos same tiaj al ni”.

Groteska „scienca” apogo

Tamen jen io pli rilata al nia legantaro: la temo de la lasta Universala Kongreso de Esperanto estis tutmondiĝo kun scienca apogo (vidu la programon1). Kvankam mi ne ĉeestis la menciitajn prelegojn, mi skribas ĉi tion surbaze de tio, kiom groteskaj estas jam la prelego-titoloj mem1, kaj surbaze de mia antaŭa studado de la temo2. Kia koincido – la apudeco de tiuj ĉi titoloj! Mi ekspliku.

Senprecedenca epoko

Ni travivas senprecedencan epokon, kiam la registaroj de la okcidentaj landoj (precipe de EU) kaj de UN malvalidigis la fundamentan principon de la monda ordo: la principon, al kiu la homaro pene kaj dolore strebis dum la tuta historio, nome, ke „lando X apartenu al popolo X”. Popoloj strebis al tiu ĉi principo kaj al memdecido, ĉar nur tiel ĉi eblis eviti inter-gentajn kaj inter-rasajn konfliktojn.

Normaligo de perfido

Nun do la komisaroj de tutmondeco neas tiun ĉi principon ĝenerale, sed precipe agreseme ili rifuzas la rajton de popolo X havi propran landon X por popoloj blankaj, eŭropaj kaj kristanaj.

Sendube la komisaroj iom stumblis en siaj penoj „diversigi” aziajn kaj afrikajn popolojn aŭ islamajn landojn. Tiuj ial ne emas celebri diversecon. Tamen ili sukcesis endoktrinigi la civitanaron de la okcidentaj landoj tiugrade, ke la civitanaro akuzas je „rasismo”, naciismo (egaligata al naziismo), ksenofobio kaj je aliaj „pekoj” ĉiujn, kiuj simple volas konservi siajn landojn en la origina etna kaj rasa konsisto, kun la originaj kulturo, lingvo kaj religio.

La respektiva plano de UN nomiĝas „Anstataŭiga (tiel!) migrado” (angle: Replacement migration), kaj la komisaroj efektivigas tiun ĉi monstran planon sen ajnaj referendumoj kaj sen vasta diskutado kun la propraj popoloj! Ili fakte re-popolumas proprajn landojn per fremduloj: ne per iuj benignaj fremduloj, sed per plejeble malignaj malamikaj kaj agresemaj fremduloj – islamanoj, konataj esti ĉi tiaj dum jarcentoj. Tio estas perfido: perfido de sia lando, perfido nun farata kaj trudata kvazaŭ normo. Tia estas la fono: la fono, kiun Jean Raspail prognozis en sia romano La kampo de la sanktuloj4 jam en 1973.

Eŭropa demografio

Estas vere, ke la moderna Eŭropo estas survoje al demografia sinmortigo, ke por ĉiuj eŭropaj landoj la reprodukta koeficiento estas draste malpli granda ol la minimume necesa averaĝa valoro de 2,1 infanoj je virino. Eŭropo venis al tiu ĉi priplorinda stato pro multaj kialoj, el kiuj unue endas mencii rezignon pri la tradiciaj familiaj kaj (jud-)kristanaj valoroj. Eŭropanoj preferas malĉastecon anstataŭ frukteco, kaj tio reduktas la loĝantaron de iliaj landoj. Tio estas malĝojiga, tamen ne plejeble malĝoja. Oni ja povas iel pluvivi ankaŭ en nesufiĉe loĝataj modernaj landoj.

Rimedo por plibonigi la situacion

Se indiĝena specio malprogresas, ĉu oni importas alian specion kun pli alta reproduktiĝo? Ĉu tia konkurado helpos la indiĝenojn?

Se indiĝena planto en parko ial degeneras: ĉu ĝardenistoj importas fremdan agreseman planton, aŭ male, forigas agresemajn plantojn por faciligi kreskon de la indiĝenaj?

Tamen la komisaroj de fremda migrado kun groteska memcerteco volas kompensi mankon de pomoj per oranĝoj, pretendante, ke tio ne gravas; kvazaŭ atenti kaj zorgi pri tiu ĉi trompa anstataŭigo estus neinda kiel „ksenofobio” ktp laŭ la ĉi-supra listo de „pekoj”.

La realo fakte estas draste pli aĉa. Ili anstataŭigas pomojn ne per oranĝoj, sed per lolo! Ili anstataŭigas karpojn per piranjoj, kvazaŭ „doktoro preskribis ĝuste ĉi tion”! Fakte, la nov-mond-orda „doktoro” inside preskribis ĝuste ĉi tion, kaj la stultaj pacientoj entuziasme akceptis tian „kuracilon” motivitan per asertoj, ke ...

... migrantoj ekonomie necesas

Fabeloj pri la ekonomia neceso aŭ utilo de la novvenintoj el la islama mondo estas pura mensogo, ĉar nur eta parto el ili volas kaj kapablas labori en la moderna mondo, sed plimulto suĉas la stulte malavaran socian helpon, ruinigante la ekonomion.

Kaj, eĉ se estus por-momenta ekonomia utilo: ĉu ŝanĝo de la etna konsisto de lando estas bagatelo, kiun oni neglektu por ekonomio? Jes, respondas la komisaroj de tutmondeco, tio estas bagatelo, kaj hontinda bagatelo!

La komisaroj de tutmondeco senhonte (kaj sakrilegie) egaligas la modernajn islamanojn migrintajn por eŭropa ĥalavo 3 kun rifuĝintoj kaj viktimoj de la teruregaj mondmilitoj de la pasinteco. Tamen...

* Islamanoj fuĝas el islamaj landoj: ĉu rezulte de persekutado?

* Islamanoj fuĝas al kristanaj landoj sen ajna intenco iĝi kristanoj, sed kun la intenco islamigi la akceptantajn landojn: ĉu tio aspektas kiel fuĝado por azilo?

* El plejparte arabaj landoj araboj amase migras al nearabaj landoj de Eŭropo (kiu, laŭ Bat Ye'or, jam iĝas „Eŭrabio”). Ĉu tio estas rifuĝado?

* La islamaj „rifuĝintoj” ofte kondutas kiel perfortuloj, kiuj venis por liveri la akceptantajn landojn al la Domo de Islamo – kaj por havi la senpagajn bonaĵojn, kiujn ili konsideras „imposto” (ĵizzja) je „malfideluloj”. Ĉu tio estas rifuĝado?

Ĥalavo

Simila grotesko okazas pri la „karavano” de aspirantoj al usona ĥalavo 3 el la mez-amerikaj landoj, kiuj, trapasante kelkajn landlimojn, celas invadi Usonon, simple ĉar ili tiel volas kaj povas. La samaj komisaroj de tutmondeco ekscitas, organizas kaj helpas ilin, provizante ankaŭ per ĵurnalista raportado.

Ĉu moki aŭ pripensi?

Kaj eĉ se la rifuĝintoj vere estus persekutitaj en siaj foraj landoj: ĉu ne estus pli ŝpareme kaj prudente, ke iliaj Okcidentaj bonfaruloj aranĝu por ili sekurajn tendarojn fore, kaj repopolumu per ili aliajn, similajn landojn anstataŭ siajn? Ekzemple, por „fuĝantoj” el la mez-amerikaj landoj, ĉu ne estus pli proksimaj kaj pli taŭgaj la najbaraj landoj sude (la tuta Sud-Ameriko!) aŭ tuj norde (Meksiko), parolantaj la saman hispanan lingvon, kun pli simila civitanaro? Ĉu indas moki la ideon pri „Fortikaĵo Eŭropo” 1 kaj ĝenerale la ideon de ajna lando kiel fortikaĵo por sia popolo kaj civitanaro?!

Danĝera mensogado

La komisaroj de repopolumo de siaj landoj per tiaj novvenintoj hipokrite lamentas pri (veraj) teruraĵoj de la antaŭaj militoj, dum ili fakte preparas la grundon por nova eŭropa milito: neevitebla milito por sinliberigo, kies teruraĵoj eble superos ĉion, kio okazadis en la pasinteco. Kial la komisaroj kondukas tian perfidan propagandon? Espereble la dua prelego 1 eksplikas tion per sia titolo ...

1. Sciencoriĉa UK en Lisbono, Esperanto, n-ro 1327. La titoloj de prelegoj: Eŭropa demografio kaj ekonomia dinamiko: migrantoj necesas (Martins), p.180; La biologiaj bazoj de mensogo (Pontes), p. 189; Lingvoj, kulturoj, tutmondiĝo. Kien nun? (Alcalde), p. 176.
2. The New World Order international: http://judeochristianamerica.org/Quigley/WhoIsInControl.htm
3. Халява [ĥaláva] – trafa rusa slangeca idiomaĵo por nemeritita kaj neklarigebla disdonado de bonaĵoj.
4. Jean Raspail, Le Camp des Saints, 1973 (france). Legu ankaŭ: Elena Chudinova, La moskeo de Pariza dipatrino, 2005 (ekzistas en lingvoj rusa, franca kaj angla)
Alexander GOFEN
Usono

Tiu ĉi teksto aperis en la presita kaj en la PDF-forma versioj de Monato en la jarkolekto 2019, numero 03, p. 10.

MONATO volas kontribui al la socia debato pri aktualaj temoj. Ĉar laŭ nia opinio gravas aŭdi plurajn voĉojn, ĝi regule aperigas opinio-tekstojn. Ĉiu aŭtoro verkas propranome kaj sola respondecas pri la enhavo de sia teksto.