Antaŭ nelonge – kadre de leterado de mondfederistoj nederlandaj, apoge al la monda jura ordo – mi skribis al landaj parlamentanoj pri la embargo kontraŭ Kubo.

Ĵusaj spertoj en la antaŭa kongreslando konvinkis min pri la vaneco kaj la malhomaj efikoj de la embargo. Jam en 1990 ni eksciis, ke sapsurogato el oranĝoj afekcias la haŭton, ĉefe de infanoj, kaj ke homoj sen usonaj parencoj malhavas farbon por kovri la lignon kontraŭ tropikaj pluvegoj. Dume la registaro firme sidas.

Malliberuloj

La kuba registaro ja faris pozitivajn paŝojn: liberiĝis politikaj malliberuloj ĝuste en la kongresa periodo. Ni konsciu, tamen, ke vera demokratio estas lukso kaj eblas nur ĉe iu nivelo de ekonomia prospero. Kiel do Kubo, malgraŭ la klereco de multaj civitanoj, atingos demokration, plagate de la embargo?

Nederlando ja laŭ sia konstitucio devas servi al la internacia jura ordo. Sed ankaŭ en aliaj landoj de la „civilizita mondo” oni pledu por aboli malefikan kaj malhumanan embargon, datiĝantan de antaŭ preskaŭ duonjarcento.

Rob MOERBEEK

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Rob Moerbeek el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2020-07-07