Butikisto el Karloreĝo (Charleroi) en la sudo de Belgio fiksis ŝtelinton al lanterna fosto en la plej vizitata placo de la urbo. La ŝtelinto dum pli ol duona horo duonnude lamentadis, kun ŝildo surbruste: „Mi estas ŝtelinto”. La drogdependa krimulo estis forpreninta komputilon de butikisto, kiu jam plurfoje spertis ŝtelon.

Diris al la gazetaro la vendisto: „Li estis la deka ŝtelanto en mallonga tempo, kaj la polico nenion faras. Por mi nun sufiĉis; mi kaptis la ŝtelinton kaj fiksis lin per multaj plastaj ligiloj al meritita pilorio.”

La ŝtelinto estis liberigita post iom da tempo de preterpasantoj, kaj probable do denove eskapos senpune. La butikisto tamen riskas punojn pro kaperado, limigo de libereco kaj torturado. „Dura lex, sed lex”, diris jam la romianoj: la leĝo estas dura, sed ĝi restas la leĝo ...

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de pp el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2019-04-17