Leteroj

Ĉu Flandrio kaj Valonio divorcu? (3)

Eddy Van den Bosch (MONATO 2007/12, p. 6) prave skribas, ke oni povus plifortigi Belgion per kulturaj ligiloj, i.a. per pli da renkontiĝoj inter flandraj kaj valonaj kultur-grupoj. Bonege! Sed en kiu lingvo okazu tiaj renkontiĝoj? Ĉu en Esperanto? Ĉu en la angla? Aŭ ĉu nur en la franca, pro la fakto, ke tro da franclingvanoj ne komprenas la nederlandan?

Gravega problemo estas, ke ĝenerale franclingvanoj, kiuj propravole elmigras en flandran komunumon ne volas (ne kapablas?) paroli la nederlandan. Mi mem estas franclingvano, kiu loĝas en Flandrio, sed neniam mi almozpetis lingvajn facilecojn, kvankam mi ne majstras pri la nederlanda.

Mi ne bone komprenas, ke franclingvanoj ricevas lingvajn facilecojn en 6 flandraj komunumoj, sed ke 3 valonaj komunumoj rifuzis tiun rajton al nederlandlingvanoj!?

Se, laŭ la valona logiko (kiel klarigas Marc Demonty sur la sama paĝo), valoras nur la individua rajto, tiam en pluraj bruselaj municipoj aliaj etnaj grupoj rajtus posedi lingvajn facilecojn por aliaj lingvoj ol la nederlanda kaj la franca. Tro ofte tia argumento estas nur preteksto por ne eklerni alian lingvon.

Ideala solvo estus ja uzi nur Esperanton por la rilatoj inter la du lingvaj grupoj ... aŭ la anglan!