Jen ĉarma libreto, bele ilustrita, kiun eblas eklegi sufiĉe rapide post fino de baza kurso pri Esperanto. Precipe por japanlingvuloj estas utile, ke piednote troviĝas klarigoj pri pluraj vortkunmetaĵoj kaj esprimoj ne tuj unuarigarde travideblaj, kiel, ekzemple, „griz-iĝ-ant-a” aŭ „kiel eble”. Librofine oni trovas vortoliston Esperanto-japanan.

Temas pri kolektaĵo de 50 mallongaj rakontoj, fabloj, en kiuj tre ofte rolas bestoj, sed ne nur. Enhave ili estas tute tradiciaj, kun simpla moralaĵo ĉe la fino. La stilo estas klara.

La ĝenro devenas de iom enigma figuro el la helena literaturo, Ezopo, pri kies vivo nenio estas vere sciata. Li verkis siajn mallongajn rakontojn proze, en senornama stilo; ankoraŭ nun lernantoj pri la klasika helena lingvo ofte uzas liajn tekstojn sufiĉe frue. La latina Phaedrus (Fedro) kiel unua famigis la ĝenron en formo de poemetoj. Konataj daŭrigantoj estas, inter aliaj, Jean de la Fontaine en la franca, Krilov en la rusa, kaj Kalocsay en Esperanto.

Al tiu ĉi tradicio apartenas ankaŭ ĉi tiu libreto de Nakagaki.

Gerrit BERVELING

Nakagaki Koĵiro: 50 Fabloj de Ezopo. Nova reviziita eldono. Eld. Japana Esperanta Librokooperativo, Toyonaka-si, 2004. 87 paĝoj. ISBN 4930785510.

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Gerrit Berveling el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2019-04-17