Leteroj

Insulto al Evonimo

Alia kontribuanto al MONATO jam plendis pri la emo de la redaktora teamo „plibonigi” la originalan tekston de aŭtoroj. Bedaŭrinde eraro refoje okazis, kiam aperis mia teksto pri la evonima milito (MONATO 2006/8-9, p. 31-32). En la jaroj antaŭ tiu milito mi kaj mia edzino Hortensia Kvinke ofte vizitis la Evoniman Respublikon, kaj ni povas certigi, ke ties ĝentila popolo estus profunde ŝokita, se ĝi scius, ke iu ajn priskribis ĝian landon kiel „senregan”. Sen reĝo ĝi ja estas, sed tute ne senrega.

Kiel la samtempe fondita San-Marino, la malgranda evonima nacio fieras pri sia titolo (koincide sama kaj en la itala lingvo, kaj en la evonima) Serenissima Repubblica. Tamen, ĉar la superlativa finaĵo „-issima” ne ekzistas en Esperanto, mi tradukis ĝin „serenega” (t.e. „seren-” plus „-ega”). Mi esperas, ke MONATO humile pardonpetos al la evonimanoj pri la kvazaŭa (kaj sendube senintenca) insulto al ilia lando.

Noto de la redakcio: Efektive temas pri senrega komposteraro, kaj ne pri intenca insulto al amika ŝtato. La kompostisto kapkline pardonpetas al la aŭtoro kaj al la multnombraj evonimaj abonantoj de MONATO.