Leteroj

Bato sub la zono (4)

Konsternis min la reago de Monik Robert-Bernard al la artikolo de Gerrit Berveling kontraŭ la kandidatigo de Hirsi Ali por la Nobelpremio pri paco. Ŝokas min ŝia postulo, ke „islamo” luktu por forigi tiun malhumanegan fikutimon, kvankam ŝi mem akceptas, ke tiu naŭzaĵo estas antaŭ-islama. Islamo fakte tute ne rilatas al ĝi, se oni konsideras Koranon kaj la plej gravajn verkojn de tiu religio. Plie, tiu mutilado tute ne estas disvastiĝinta inter la treege larĝa plimulto de islamaj landoj, i.a. ne inter la arabaj. Laste, sed ne balaste, islamo estas multflanka kaj multkapa: ĝi neniel estas organizita tiel fere kaj piramide kiel ekzemple katolikismo. Ŝajnas do al mi tre facil-anime postuli al tuta religia komunumo, ke ĝi aktive kontraŭstaru fremdan kutimon, eĉ plej aĉan, endemian en unu el ĝiaj periferioj. Tiaj esprimoj evidentigas al la okuloj de islamanoj nesupereblan arogantecon de eŭropanoj, kiuj ĉiel sentas sin kapablaj primoki islamon, kaj konfuzas religion kun moroj – dum ili ja bone kapablas disigi la du aspektojn ekzemple en Biblio. Ni bonvolu esti pli toleremaj kun aliaj komunumoj.