MONATO

Politiko

OPINIO

Ĉu al sociala darvinismo?

Gazetaraj komunikoj de la Eŭropa Komisiono ĉiam fascinas. Eĉ pli, se temas ne pri fuzio inter la kompanioj Airtours kaj First Choice aŭ pri „plena disvolvado de triageneraciaj moveblaj komunikiloj” sed pri iu suka temo dungo- kaj soci-rilata.

Lanĉante fine de majo libro-dikan raporton de la komisiono kaj la statistika informservo Eurostat pri „La socia situacio en EU”, komisionanino Anna Diamantopoulou elektis emfazi la temon enmigrado. Ĉi tiu povas en si mem nek „korekti la misan aĝostrukturon de la aĝiĝanta eŭropanaro”, nek „solvi labormerkatajn problemojn de EU”, ŝi diris. Logika tem-elekto, ĉar la ĉi-jara eldono de la raporto ĉefteme prezentis tendencojn en translokiĝado kaj ties demografiaj sekvoj.

Freŝa sango

Tamen oni povas demandi sin, kial komisionano (cetere, socialista) emas prezenti enmigradon unuavice en labormerkata kaj demografia perspektivoj. Estas tute vere, ke enmigrantoj alportas freŝan sangon kaj tre bezonatajn kapablojn al nia fortikaĵa-merkata Eŭropo, sed ili ne estu pro tio sole rigardataj kiel ia homa rezervujo, el kiu Eŭropo ĉerpas laŭ siaj bezonoj.

Se tiu „rezervuja” vidpunkto difinos la trakton de enmigrado fare de EU, ni povos baldaŭ atesti fortiĝon de iaspeca sociala darvinismo. En la estonteca Eŭropo bonvenos junaj kaj alte kapablaj alilandanoj, ĝuste tiuj, kies plenumoj indigus al ties samlandanoj resti propralande. En tia Eŭropo ne-EU-anoj devos obei al ĉiam pli striktaj reguloj enmigradaj, sed oni verŝajne facile kreos esceptojn por talentoj bezonataj en la eŭropa labormerkato.

Limiĝi

Ĉu vere tian mesaĝon ni ŝatas aŭdi? Nuntempe, kiam amaskomunikiloj gurdas la temon enmigrado, tro facilus diri: „Vidu, ne estas, ke ni kontraŭus enmigradon, sed ni devas limiĝi al tiaspecaj homoj, kiajn ni bezonas.”

Plie, laŭ la raporto „La socia situacio en EU”, eĉ „duobliĝanta enmigrado kaj samtempa duobliĝo de naskociferoj ne sufiĉus por signife kontribui al ekvilibrigo de la labormerkato kaj al solidigo de la pensi-sistemoj”. Se tiel ni statas, kia logiko diktas, ke oni severigu la limgardan reĝimon de EU, anstataŭ igi la landlimojn pli facile traireblaj?

Kiu estas la vera defio: ĉu konstrui novan muron ĉirkaŭ fortikaĵo Eŭropo, aŭ akcepti pli multajn entreprenemajn enmigrantojn, kiuj kunkonstruu nian komunan estontecon?

István ERTL

Indekso
Aboni al MONATO
Flandra Esperanto-Ligo (FEL)
Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2019