Tiu ĉi recenzo ne pretendas esti detala kaj kompleta analizo de la libreto Palomar, ĵus aperinta en Esperantujo, traduko de samtitola verko de la fama itala verkisto kaj ĵurnalisto Italo Calvino. Verŝajne por multaj legantoj strangas, ke 90-paĝan libreton malfacilas recenzi. La kialo estas, ke la teksto skribita, la pensoj diskutataj, la demandoj levitaj de la aŭtoro havas tre gravan sencon. La aŭtoro mem skribas: „Palomar nun aperas kiel libro ege maldika laŭ paĝonombro, sed dum sia kreiĝo ĝi emis transformiĝi, laŭvice, en enciklopedion, en ‚diskurson pri la metodo’, en romanon.” Ni ne forgesu, ke Italo Calvino estas la plej tradukata itala verkisto de la 20a jarcento, kandidato al la Nobel-premio pri literaturo, kaj Palomar estas la plej filozofia el liaj verkoj.
Legi tiun libron ne estas amuza kaj facila procedo. Ankaŭ al la recenzanto la verko komence ŝajnis iom enua, stranga kaj malinteresa, sed poiome venas kompreno pri la signifo de la aŭtoraj pensoj, pri la ideoj prezentitaj en la libro, aperas deziro legi pli kaj pli de tiu aŭtoro, kaj fiero, ke ankaŭ esperantistoj povas nun konatiĝi kun la interesaj pensoj de Italo Calvino. Dankon al la tradukinto, Nicolino Rossi, kaj al la teamo de Itala Esperanto-Federacio, kiu faris tiun eldonlaboron.
La cetero de la artikolo estas konsultebla en la sekcio por abonantoj.
|
Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton:
Artikolo de Alexander Mikishev el MONATO (www.monato.be). Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2024-03-26 |
| Nova! PDF Kolofono Tarifoj Abonilo Resume |