Literaturo

RAKONTO

Maks, Lora kaj Ronald

La bordo estis alta, malsupre la rivero similis al longa arĝenteca robtrenaĵo, naĝante lante sur la etaj ondoj. Du grandaj riveraj ŝipoj videblis ankritaj ĉe la kontraŭa bordo. La fremdlandaj turistoj, kiuj venis per la ŝipoj, eble jam promenas kaj rigardas la vidindaĵojn de la urbo. Blovis malvarmeta vento, sed la suno brilis, kaj la ĉielo similis al travidebla helblua vitro, bone lavita.

Roland longe rigardis la riveron, provante restarigi ĉion, kio okazis dum la lastaj tagoj kaj kio renversis lian ordinaran trankvilan vivon. Kvazaŭ subita ŝtormo estus atakinta lian domon kaj ruiniginta ĉion.

La cetero de la artikolo estas konsultebla en la sekcio por abonantoj.