Nova scienca esploro el la malnova kontinento sugestas, ke infanoj naskitaj de virinoj, kiuj ofte parolas poŝtelefone, spertas pli altan riskon pri nenormala konduto kompare kun infanoj, kies patrinoj ne havas tian kutimon. La kolektado de donitaĵoj tiurilate okazis, inter la jaroj 1996 kaj 2011, en pluraj – ĉefe eŭropaj – landoj: Danio, Hispanio, Norvegio, Nederlando, sed ankaŭ Koreio.
Oni pristudis dekmilojn da patrinoj kaj infanoj. Gefiloj de telefonemaj patrinoj pli ofte montris troaktivan konduton inter la kvina kaj sepa jaroj de sia vivo. Riskoportaj patrinoj estis precipe tiuj, kiuj telefonis almenaŭ kvar fojojn tage (aŭ dum unu horo entute), malsame ol tiuj, kiuj utiligis la propran poŝtelefonon en ĉiu tago nur unufoje (aŭ eĉ malpli). La esploristoj ne konsideris kadre de siaj statistikoj faktorojn kiel aĝon, eventualan edzinan staton kaj instrunivelon de la patrinoj.
La plenumintoj de la esploro tamen avertas, ke oni devus prudente eltiri konkludojn el tiuj ciferoj. Pliaj studoj necesas, por ke oni povu elkompreni, ĉu la kaŭzo de la infanaj perturboj estas la telefonradiado mem aŭ aliaj faktoroj iumaniere ligitaj al la kutimo paroli per tiaj aparatoj. Ekzemple kiel ekskludi, ke telefonema patrino malpli zorgas pri sia ido?
| Tiu ĉi teksto aperis en la presita kaj en la PDF-forma versioj de Monato en la jarkolekto 2017, numero 10, p. 20. |
|
Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton:
Artikolo de Paulo Sérgio Viana el MONATO (www.monato.be). Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2020-07-07 |