En Serbio oni multe parolas pri la tiel nomata nemateriala kultura heredaĵo. Tiu inkluzivas tradiciojn parolatan kaj metian, morojn kaj festojn. Ekzemple, ekzistas interesaj rakontoj pri vampiroj.
Same interesaj estas la organizado de montaraj paŝtejoj, diversaj nuptaj moroj, komuna agrikultura laboro, trikado de puloveroj kaj produktado de laktokremo.
Tamen restas tradicio, kiun oni prefere forgesu. Temas pri vendetoj, aŭ sangovenĝoj, praktikitaj ĝis la fino de la 20a jarcento, ekzemple en Kosovo, Montenegro kaj norda Albanio.
Etnografoj opinias, ke rakontoj kaj legendoj pri vendetoj estu same konservataj kiel tiuj pri aliaj moroj kaj kutimoj. Fakte vendetoj estas tre malnova socia fenomeno. Laŭ popola kredo, la animo de mortigito ne trovos pacon, se parencoj tiun ne venĝos.
Rezulte, en la pasinteco, multaj familioj estis ekstermitaj, dum aliaj estis devigitaj translokiĝi. Ankoraŭ ekzistas en kelkaj regionoj tiu ĉi tradicio, sed neniu volas prie paroli.
|
Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton:
Artikolo de D. Janičić el MONATO (www.monato.be). Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2020-07-07 |