La 28an de majo 1961 aperis en la brita ĵurnalo The Observer artikolo de Peter Benenson kun titolo La forgesitaj malliberuloj.
Temis pri alvoko agadi favore al ses prokonsciencaj malliberuloj. Al ĉi tiu idealisma faro de nur unu persono reagis homoj amase kaj mondskale. Jen la komenco de Amnestio Internacia.
Dum duonjarcento ne forestas gravaj „sukcesoj” de Amnestio Internacia. Liberiĝis senkulpaj prizonuloj kaj mondskale estas reduktitaj mortpunoj. Sed la plej grava atingo eble estas tio, ke homoj, ordinaraj civitanoj, en pacama, neperforta maniero, povas efike kaj rezultodone unuiĝi kontraŭ maljusteco.
Kadre de la 50a datreveno de la starigo de Amnestio Internacia ankaǔ la membroj ludas centran rolon. Evidente, ĉar estas la membroj, kiuj fortigas kaj vigligas la movadon en la luktado por homaj rajtoj.
Esenca por Amnestio Internacia estas la mondskala interligiteco de homoj. Interligiteco de membroj kun viktimoj de malrespekto al homaj rajtoj. Suferantaj homoj, kiujn ili ne persone konas, kaj verŝajne neniam renkontos, sed kunhomoj. Tiu ĉi amasa konscio pri interligiteco kaj solidareco estas la ŝlosilo de la ĉie kreskanta influo de Amnestio Internacia.
La organizaĵo ege modeste celebras sian oran jubileon. Ĝi ja ne estas fondita por festi, sed por batali kaj labori. Helpon kaj subtenon Amnestio Internacia spertu ankaŭ de „nia diligenta kolegaro”.
|
Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton:
Artikolo de Jacques Tuinder el MONATO (www.monato.be). Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2020-07-07 |