Atanasije Marjanović diras (MONATO 2010/10, p. 6), ke „paradoj de toleremo” estas „paradoj de maltrankviligo”, sed kial? Kio maltrankviliga estas en tio, ke homoj volas egalajn rajtojn anstataŭ diskriminacio? Malgajigas min, kiam mi legas tiajn skribaĵojn de esperantistoj, kiuj fieras pri supozeble pli da toleremo, komprenemo, progresemo, amikemo ktp.
Atanasije probable ne plendas, kiam viro kaj virino havas geedziĝan procesion sur strato, ekzemple, do la argumento, ke „seksemo ne estas por stratoj”, ŝajnas esti nur preteksto. Ĉiutage aliseksemuloj montras sian seksemon publike – per vira mencio pri „mia koramikino” aŭ ina mencio de „mia edzo”, per geedzaj ringoj, per portretoj de la amato en laborejo aŭ monujo, per kuntenado de manoj dum promeno, per kiso kaj diro „mi amas vin”. Kial la samaj amaj agoj de samseksaj paroj devas maltrankviligi?
En Serbio ĵus manifestaciis 8000 beogradanoj kontraŭ gejoj per naziaj salutoj kaj kriado „mortigu la gejojn”. Vundiĝis 150 homoj pro perfortaj atakoj. Ne publika samseksemo, sed publika kontraŭgejemo estas la vere maltrankviliga (kaj danĝera) afero.
|
Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton:
Artikolo de Russ Williams el MONATO (www.monato.be). Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2020-07-07 |