Viro el vilaĝo apud la litova ĉefurbo Vilnius, aŭdinte pri la morta danĝero de muŝfungoj, decidis mem elprovi, ĉu tio ne estas nur klaĉo. Pasintjare li kuiris kaj manĝis ruĝan muŝfungon. Nenio malbona okazis. Tial li konkludis, ke rakontoj pri toksoj mortigaj estas nuraj elpensaĵoj.
Ĉi-jare la 50-jarulo decidis testi alian specon de fungo – verdan muŝfungon. Manĝinte ĝin, la unuan tagon la viro bone fartis. Li ne sciis, ke la unuaj simptomoj pri veneno ne tuj evidentiĝas. La dua tago ne tiom agrablis, ĉar aperis sango. Post kelkaj tagoj la viro eniris hospitalon, kie la kvinan tagon li mortis.
En Litovio, kie fungokolektado estas tradicia distraĵo, kaj fungo bongusta manĝaĵo, kreskas ĉ. 300 specoj da manĝeblaj fungoj kaj ĉ. 100 venenaj. La plej venenaj estas la verda kaj la pala muŝfungoj. Sufiĉas unu fungo tia por mortigi homon. La veneno ne ŝanĝiĝas dum kuirado, bakado aŭ konservado.
Tiu, kiu manĝis venenan muŝfungon, la unuan tagon nenion sentas. La duan komenciĝas vomado kaj notindas ventrodoloroj kaj lakso. La trian pliboniĝas la situacio, sed videblas laboratorie spuroj de peza hepata lezo. La kvaran aperas sango el la digesta sistemo. La kvinan rompiĝas la cerbo kaj malaperas la konsciiĝo, kaj la sesan komenciĝas akuta nefrito. Kutime la sepan tagon mortas la fungo-manĝinto.
|
Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton:
Artikolo de last el MONATO (www.monato.be). Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2020-07-07 |