Ĉu oni timu inflacion?

La longtempe kreskanta ekonomio de Litovio finfine kaŭzas problemojn, kiuj kapdolorigas la registaron kaj loĝantaron. Unu el la plej gravaj estas la inflacio, kiu en aŭgusto atingis 12,2 % sur jara bazo. La registaro lanĉis planon por bremsi la inflacion. Dume loĝantoj vole-nevole komencis ŝpari.

En tia situacio iom strange aspektas alvoko de financaj makleristoj de la kompanio FinHill, kiuj proponas ne batali kontraŭ la inflacio. Ili konsilas ne sekvi la ekzemplon de najbaraj Latvio kaj Estonio, kies preventplanoj baziĝas sur ega ŝparo, ĉar pro ŝparado stagnos ankaŭ la ekonomio. „Povas okazi, ke post tri aŭ kvar monatoj, pro ekstera influo, la ekonomio tiom malrapidiĝos, ke ne plu indos batali kontraŭ inflacio, ĉar ĝi aŭtomate ĉesos”, opinias la financistoj.

Laŭ ili, nuntempe la ekonomio de Litovio – kaj de la tuta Eŭropo – estas forte influata de deflaciaj procezoj: malkresko de la valoro de nemoveblaĵoj, malaltiĝo de prezoj de krudmaterialoj kaj falo de la postulo en la ĉefaj eksportmerkatoj. Tamen tiujn ĉi procezojn hodiaŭ kaŝas la altiĝo de prezoj de energio kaj nutraĵproduktoj, kiuj respondecas pri ĉirkaŭ duono de la nuna inflacio. Sen tio, el la nuna ducifera inflacio en Litovio restus nur ĉirkaŭ 6 % kaj en eŭro-zono apenaŭ 1,8 %.

Ajna striktigo de fiska politiko kun celo haltigi inflacion bremsos ekonomian evoluon kaj tute ne influos inflacion, ĉar la litoviaj rimedoj ne kapablos influi la mondajn prezojn de nutraĵo kaj energio. La inflacio elĉerpiĝos aŭtomate, kiam la energiprezoj malkreskos, kaj ŝajne tiu ĉi procezo jam ekis.

LAST

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de last el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2019-04-17