Dankon pro tre interesa recenzo de Donald Broadribb pri la libro de Jon Mirande La baptofilino (MONATO, 2003/5). Sed ŝajnas, ke s-ro Broadribb forgesis mencii unu tre gravan nuancon: ja evidentas, ke Mirande arde deziris ripetigi al sia verko sorton de la fama Lolita fare de Vladimir Nabokov. Ĝuste tiu romano pri la usona motela civilizacio estas taksata kiel la unua romano pri am(or)aj rilatoj inter plenaĝulo kaj adoleskantino, kaj Lolita estis siatempe tute malkutima, ŝoka kaj skandala verko priama kaj pri-interrilata. Post tio ĉiu pli-malpli samtema verko vokas neeviteblan senton de sekundareco. Mi ankoraŭ ne legis La baptofilino-n, tamen mi supozas, ke post eventuala legado ĉe mi aperus ĝuste tia impreso. Tial do la timoj de Mirande, ke „konformistoj kaj idiotoj opinios ĝin anormala fiamo” estas minimume senbazaj – ĉar esence lia romano prezentas tute nenion novan.
| Indekso |
| Aboni al MONATO |
| Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
| Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2019 |